7 Kapı

"Ehil olmak gerektir oynamak için işleyişle."

Erdinç Yapan, Yedi Kapı Efsanesi ekseninde gelişen birbirinden ilginç olayları aktarıyor. Bunlar aslında birbirinden bağımsız öyküler. Ancak anlatının temelinde yer alan Yedi Kapı, bütün bu öykülerin merkezi olduğundan, kitabı roman olarak kabul etmek daha doğru.

Dünya toz ve gaz bulutu hâlindeyken, yerin ve göğün yaratıcısı Yedi Kapı açtı. Her birini kâinatın ayrı noktalarına koydu ve bu kapıları kıyamet gününe kadar insanlığın kontrolü ve refahı için kullanmaya karar verdi. Her bir kapı açıldığı yere hayır ve şer taşıdı; kimi ölümlüler bunların varlığını duyumsadı, kimiyse bizzat gördü, ancak hiçbiri gerçek değerinde kullanılmadı. Çünkü onlar toprak ve kan pıhtısından yaratılmış, nefsleri kuvvetsiz ve kolayca çelinebilen varlıklardı.

19. yüzyılın başlarında melekler kapılardaki haklarını devretmek için Yaratıcı'nın huzuruna çıktı. Kıyamete kadar Yedi Kapı'nın mühürlenmesini istediler. Kapılar mühürlendi, ancak artan aymazlık onların emniyetini sarsmaya başladı. Artan nefret ve hıyanet, kilitleri zorlar oldu. Kapı melekleri insanların arasındaki yaşamını daha fazla sürdüremedi ve sonun başlangıcında tekrar dünyaya dönmek üzere söz verip dağıldılar.

Bu hikâyeler kapılara ve onların koruyucularına adanmıştır.