Acaibu'l Makdur (Bozkırdan Gelen Bela)_{Bozkırdan Gelen Bela}

Nizameddin Sâmî ve Serefüddin Ali Yezdî, Timur için "melek yüzlü, merhamet deryasi.." derken, Ibni Arabsah, "bu vicdansiz", "bu asagilik", "bu boyu devrilesice", "bu soyka", "bu topal deccal" diye baslar ve attigi okla onun topal kalmasina sebep olan çoban için de "ellerine saglik o çobanin!" diye minnettarlik bildirir.Ibni Arabsah, Timur'a karsi olan herkesi över. Ona göre Timur'la savasan herkes iyi insandir. Onun ordusundakiler içinse söyle der: " .. bu orduya hizmetkâr takimindan esekler, Türkmen kopuk takimindan ibaret enikleri, Arap ayak takimindan açgözlü köpekler, Acem sivrisinekleri, asagilik putperestler, pespâye Mecusî büyücüler ve buna benzer kisiler de katildilar.. Kisacasi o bir deccaldi ve Yecüc-Mecüc de onunla birlikteydi."Ibni Arabsah'in bu eseri, Timur döneminin en önemli birinci el kaynaklarindandir. Nizameddin Sâmî ve Serefüddin Ali Yezdî gibi, Timur'u övüp göklere çikaran, yaptigi zulüm ve sergiledigi birçok kötülügü görmezden gelen yahut üstünü örtmeye çalisan Acem tarihçilerinin aksine, Ibni Arabsah onlarin yazamadigi pek çok seyi rahatlikla yazmis, ama Timur'a karsi besledigi kinle, bazen asiriya da kaçmistir. Dolayisiyla kimin dogru kimin yanlis yazdigini gözler önüne sermek için bu kitapta degisik bir yol takip edilerek, ayni olayla ilgili olarak o dönem tarihçilerinin yazdiklari birbirine paralel sekilde verilmis; böylece tarihi tek bir kaynaktan okumanin çok büyük hatalara yol açacagi örnekleriyle gösterilmistir.Ciltli: