Adı Konmamış Tepeden Öksüz Çığlıklar

“Aşk” dediğin bir kadeh ıstırap sarhoşluğu,

Acze düşen bir damla kırağıdır gözyaşı.

Çaresiz takvimlerin hiç bitmeyen boşluğu;

Vuslatın özlem kokan yaprağıdır gözyaşı…

Güllerin asaleti saklıdır dikeninde,

Her bir çiçek baharı boyunca anlamlıdır.

Ağlamak; tufanıdır, aşkın; ölüm teninde…

Mısralara biriken toy yüreğim gamlıdır.

Sürgün yürekte büyür, andıkça sevgiliyi,

Anılar kelepçeye vurulur düşündükçe.

Anladım yaşamayı: “Aramakmış maziyi”;

Yokluğun bir ur gibi içimde büyüdükçe…