Adım Ece Ayhan Çağlar…

Ece Ayhan, farkli söylesilerinde, ortaögrenim siralarinda yazmaya basladigini; ilk siirinin, lisede teksir ederek çikardiklari "dergi"de yayimlandigini ama hangi siir oldugunu bilemedigini; 1956'ya kadar, zarfa koyup pulu yapistirip siirlerini dergilere gönderdigini; ilk kez bir dergide, Türk Dili'nde yayimlanan iki siirin kendisinde bulunmadigini, adlarini da hatirlamadigini dile getirir ve ekler: "Kisaca 1956 sonlarina kadar ortada yokum, her anlamda yokum..." 1949'da yazdigi dört siir "Geçen Zamanlardan", "Yeni", "Düsünüs", "Dönüs"ten, arkadaslariyla teksir ederek çikardiklari "Yeni" adli "dergi"de yayimlanan "Lambali Kadin"a, Türk Dili'nde yayimlanan "Üç Gencin Kalbi" ve "Islak"tan 1955'te -nedense hiç sözünü etmedigi- Seçilmis Hikâyeler Dergisi'nde yayimlanan "Veda'lardan Birinde"ye uzanan yüzü askin siir Ece Ayhan'in geride biraktigi karakutudan ses veriyor. Yarim yüzyili askin bir geçmisin izini sürerek Ece Ayhan'in "ortada olmadigi" döneme ait siirlerini ilk kez gün yüzüne çikaran bu çalisma Ece Ayhan'in benzersiz siirini yaratma serüvenine isik tutuyor.(Tanitim Bülteninden)Ince Kapak: