Alman İdeolojisi [Feuerbach]

ALMAN Ideolojisi'nin, Feuerbach Üzerine Tezler ile hazirlanmis olan Birinci Kismi, gerçekten de, o zamana kadar toplumsal olusun açiklanmasinin ilkesi olarak yararlanilan felsefi hümanizmin soyut insani yerine, toplumsal iliskileri ve onlarin maddi temelini koyar. Bu durum, Alman Ideolojisi'nin birinci kismini, esas olarak polemik niteliginde olan ve Alman ideologlarinin elestirisini sürdüren ve Bruno Bauer, Max Stirner ve gerçek sosyalistleri ilkin yeni zuhur edenler diye damgalayan öteki kisimlarindan ayri olarak yayinlamayi hakli kilmaya yeter.Kuskusuz Ingiliz iktisatçilarinin ve Fransiz sosyalistlerinin incelenmesinden, ama ayni zamanda Marx ve Engels'in, Paris, Manchester, Londra devrimcileriyle kurduklari temaslardan esinlenen Tezler, sezgisel materyalizmi, dogal insanbilimi ve foyerbahçi hümanizmin pedagojik yanilsamalarini reddeder. Onun din elestirisinin dargörüslülügünü ortaya koyarak, özellikle pratigi toplumsal yasamin ve bilginin kaynagina oturtur ve komünizmin törel ülküsünü, kosullarin devrimci dönüsümünün gerçek hareketine çevirir.Ensonu, insan özünün yeni bir anlayisi ortaya çikar. Bu, artik, yalnizca ideologun zihninde bir varlik olan Robinson'vari, dogal ve yalitik bir bireyin varligi ile özdeslesmis degildir. "Kendi gerçekligi içinde, o, toplumsal iliskilerin tümüdür." Böylece, toplumsal gelismenin, bu gelisme yasalarindan habersiz bir bireyin, bu yasalar hakkinda edinebilecegi tasarimdan farkli olan, nesnel kosullarinin incelenmesi, Marx ve Engels'in Avrupa devrimci hareketini örgütlendirmek gibi agir bir görevden artakalan tüm güçlerini ve degerli zamanlarini adayacaklari bilimsel çalismanin programi haline gelir.Her ne kadar tamamlanmamis ve hiçbir zaman yazarlarinin sagliginda günisigina çikmamis, basilmasi amaciyla yeniden gözden geçirilmemis olsalar da, Alman Ideolojisi'nin birinci kisminin elyazmalari, Tezler'den daha genis bir biçimde gelistirilmis, olumlu bir karsi-düsüncedir. Eger Hegel'in dedigi gibi, ancak yerine baska bir sey konarak o seyin çürütülebildigi dogru ise, bizzat "I. Feuerbach. Materyalist ve Idealist Anlayisin Karsitligi (Giris)", yeteri kadar açik olan bir elestiriyi yinelemiyor, ama ondan teorik sonuçlar çikariyor.Tarihsel materyalizmin dogum belgesi olan bu baslangiç açiklamasi, insanlik tarihinin temeline, "kendi geçim araçlarini" ve bunlarla da "kendi maddi yasamlarini" sürdürmek için üretimde bulunan canli varliklari oturtur. Bu bireyler, yalnizca, çalismalariyla degistirdikleri doga ile iliskilere girmekle kalmazlar, ama isbölümünde ve degisimde, kendilerinin bilmedikleri, toplumsal iliskiler kurarlar. Onlarin üretken çalismasi, üretici güçleri gelistirir ve buna uygun düsen mülkiyet biçimini belirler. Bu çalisma, yeni gereksinmeler dogurur ve isin durmadan degisen örgütlenmesi insan cinsinin yeniden üretiminin ve ailenin düzenlenisinin toplumsal kosullarini da belirler.JACQUES MILHAU, Sunus