Ampirizm ve Öznellik_{Hume Açısından İnsan Doğası Üzerine Bir Deneme}

Deleuze'e göre Hume bir psikologdan önce bir sosyolog, bir ahlakçidir; temelde insanin bilimini yapmayi amaçlar. Su kritik soru Hume felsefesinin hep merkezinde yer almistir: Zihin doga degildir, zihnin dogasi yoktur. Peki nasil olur da zihin bir insan dogasi haline gelir?"Bütün iyi yazarlar en azindan zihin psikolojisinin imkânsizligi üzerinde anlasirlar. Bilincin bilgiyle özdeslestirilmesini bu kadar titizlikle elestirmeleri iste bu yüzdendir. Bunlar bir tek, zihne bir doga kazandiran etmenlerin belirlenimi konusunda farklilik gösterirler. Bu etmenler kimi zaman bedendir, yani madde: Bu durumda psikoloji yerini fizyolojiye birakmalidir. Kimi zaman tikel ilkelerdir, yani maddenin psisik bir dengi, ki psikoloji bunda hem tek mümkün nesnesini hem de bilimsel kosulunu bulmaktadir. Çagrisim ilkeleriyle Hume, daha zor ya da daha cüretkâr olan bu ikinci yolu seçmis olur. Materyalizme olan sempatisi ve ayni zamanda bunun karsisindaki tereddüdü de bundan kaynaklanir."Hiçbir sey imgelem tarafindan yapilmaz, her sey imgelemin içinde yapilir.(Tanitim Bülteninden)