Avludaki Ses_{Anılar - İzlenimler}

Sanati sadece yasam biçimi olarak algilayan bir insanin müzik, resim ve edebiyatla kurabildigi dostlugun manifestosudur bu kitapta sizlere sunulanlar. Makale, deneme, türü her ne ise, konular ve basliklari farkli olan yazilarimda sanatin zamanla kayitli olmayan ezeli ve ebedi varligi en sade, en yalin biçimiyle hissedilecektir. Eski ve yeninin bir ikilem olmadigi, birlikte nefes aldigi, birinin digerine galip gelmedigi satir aralarinda gizlidir. Yasam, bisikletin hizla çevrilen pedalinda. Elma sekeri tutan ellerin yapiskan kirmizisi, yalin, sert biçimler, sesler, renkler, kelimeler gramersiz cümleler içinde yuvarlanan kavramlara dönüsür. Dansçilar, el ele tutusmus çocuklar, mevleviler, dervisler, etekleri halka halka, atlikarincalar, yaris pistinde kosucular pesi sira birbirinin, daireler çizen simitçi tablalari, araba lastiklerinin yuvarlak karanligina dogan ay, evrenin isiktan küreleri, cosku çemberi içinde sevgililer, sanatin ilhamperileri Ziya Osman Saba'nin basinda dolasir, Maçka Parki'nda. Bu âlemdeki her seyi kavramak, yaninizdan sessizce giden nice insani tanimak mümkün degil. Içlerinden kim bilir kaçi sizin gerçek dostunuz, can yoldasiniz, arkadasiniz olabilecekti. Bir selam bile veremeden karsi köseden dönüp, issiz sokagin basinda kaybolacaklar, okunmamis kitaplar gibi. Bilemezsiniz. (Tanitim Bülteninden)