Benim Hüzünlü Orospularım_{1982 Nobel Edebiyat Ödülü}

Benim Hu¨zu¨nlu¨ Orospularim'in baskisisi, yasami boyunca hiçbir kadinla parasini ödemeden sevismemis yasli bir gazeteci. Yalnizliginin çaresini gu¨nlu¨k, siradan iliskilerde aramis bu çirkin ve çekingen ihtiyar, 90. yas gu¨nu¨nde kendine hiç alisilmamis bir armagan vermeye kalkisiyor. Eskiden tanidigi bir genelev patroniçesini arayip el degmemis bir genç kizla birlikte olmak istedigini söylu¨yor. Patroniçe, onun bu istegini yerine getirecek, ama yasli adam her ziyaretinde “uyuyan gu¨zel” Delgadina'yi seyretmekle yetinmek zorunda kalacak, yasaminin gu¨zu¨nde kendisine böylesi bir oyun oynayan yazgisina boyun egecek; ne ki bu çok özel iliskiden o gu¨ne degin hiç tatmadigi bir ask dogacaktir.García Márquez, yasliligin hu¨znu¨nu¨ olagandisi bir askin coskusuna dönu¨stu¨ru¨yor. Belki de ölu¨mu¨ gu¨zellestirmek için... Ustanin elinden yasliliga, cinsellige, aska ve ölu¨me bir gu¨zelleme.