Cemo_{1967 TDK Roman Ödülü}

Cumhuriyet'in ilk yillari. Dogu Anadolu'nun yaman cografyasinda, aman vermez havasinda, binbir oyunuyla insani costuran, yoran dogasinda yasayan bir söylence Cemo. Kömür gözleri ocak alevi gibi yanan, kara saçlari gök isiltilari tasiyan, çatildiginda hançere dönüsen kaslariyla yürek yakan Cemo. Basi egdirilemeyen, Nuh dedi mi Peygamber demeyen Cemo, insanlarina da, hayatina da disiyle tirnagiyla sahip çikan yigit bir kadin. Dogu Anadolu'da bir masal gibi geçen hayatiyla edebiyatimizin simge isimlerinden biri. Kemal Bilbasar'in agalik düzenindeki insanlari, asiret törelerini, inançlarini, yasama biçimlerini olanca gerçekligiyle yansitan bir dille yazdigi Cemo, unutulmaz roman kahramanlari arasinda yer almis biri. Bir direnisin romani. Ilk yayinlandigi 1966'dan beri sevilerek okunan bu romanin ikinci bölümü olan Memo ile birlikte simdi Can Yayinlari'nda.