Çığlık_{Hançer Saplı Yüreğime 2}

Içim kan aglayarak yazdigim bu romani okurken bilmem siz ne düsüneceksiniz? Ben hep o günü hatirlayacagim. Çevik kuvvetin okulumun önüne yigildigi o talihsiz günü. Basörtülü kizlarimi okula almamak için, Eyüp Imam-Hatip Lisesi önüne yigildigi o talihsiz günü. Basörtülü kizlarimi okula almamak için, Eüp Imam-Hatip Lisesi önüne polis ordusu getirilmisti. Bir tarafta okumak isteyen 15-16 yaslarinda gencecik kizlar... Öbür tarafta onlari okula sokmama emri almis silahli, joplu, çelik yelekli polisler... Rabbim, kimseyi zalimler karsisinda çaresiz birakmasin. Kimseyi zalimlere boyun egmeye mecbur etmesin. Yalniz ona güvenelim ve yalniz ona dayanalim. Boyun egmeyelim, direnelim. Güçlü olmak için bir ve beraber olalim. Sivil toplum örgütlerine üye olalim., onlari güçlendirelim, haksizliklara karsi çikalim. Ne zulüm yapalim, ne de zulme ugrayalim. Bu onurlu direnisin hikayesini okurken mendilinizle gözyaslarinizi silecek, bu kadar zulme, dayatmaya, baskiya bu zavalli çocuklar nasil dayanmis diya hayret edeceksiniz.