Diyarbakır 5 No.lu

“Bu kosullarda yasayan insanlar artik dis dünyayi, yakinlarini, yasamin güzelliklerini düsünemez olmuslardi. Tutuklu kisi için bir kurtulus yolu olan tahliye bile kimsenin aklina gelmiyordu. Insanlarin bütün bekledigi bir lokma ekmek, bir bardak su ve ölmeden aksami getirmekti. Ayni ranzada yattigimiz kisiyle bile bazen günlerce bir sey konusamazdik. Bunun için firsat olmazdi. Birisinden -varsa- bir igne almak günler sürerdi. Zaten koca kogusta bir tek igne vardi. Bir buçuk yil boyunca tirnaklarimizi kör jiletlerle kesmek zorunda kaldik. Düsünmek için bile zaman kalmiyordu. Yatakta uzun süre kalmamiza ragmen, gündüzleri çektigimiz agir iskence ve yorgunluktan, açlik yüzünden, gece nöbetlerindeki sik tekmiller ve dayaklardan 1984 ortalarina kadar hep güzel bir uykunun hasretini çektik.”Eylül 1980 askerî darbesi sonrasinda Diyarbakir Askerî Hapishanesi'nde kurulan iskence ve zulüm aygiti, Türkiye'nin yakin dönem tarihinin kara lekelerinden biri. 20. yüzyilin belli basli insanlik suçlari listesinde yerini almayi hak eden, koskocaman bir kara leke... Birçok siyasal analizci, 1980'lerde baslayan “son Kürt isyani”nin, ivmesini burada yasananlardan aldigi kanisinda. Son yillarda yapilan belgesel çalismalarda aktarilan tanikliklar, Diyarbakir Askerî Hapishanesi hakkindaki gerçekleri ortaya koyuyor. Bayram Bozyel'in, yasadigi korkunç deneyimi serinkanlilikla anlattigi kitabi, bu konuda yazilmis en ayrintili, en güçlü tanikliklardan biridir.“Bayram Bozyel'in Diyarbakir 5 No.lu kitabi bir vahset romani adeta... Nazi kamplarini andiran sahnelerle dolu bir roman... Yazilanlarin binde biri bile dogruysa, sadece dönemin sorumlularinin yargilanmasini degil, konuya bunca yil duyarsiz kalmis herkesin utançla basini egmesini gerektirecek bir roman...”Can Dündar, Milliyet