Drina'da Son Gün

Balkanlar ve Türkler... Bu ikisi o kadar birbirine aittir ki; imkânsizdir onlari ayirmak; çünkü Türklerin kaninda Balkanlar'in topragi; Balkanlar'in topraginda Türklerin kani vardir... Drina'da Son Gün de bunu anlatir bize: Tito öncesi Yugoslavya'da hüküm süren fasist Alman idaresi, kendilerine yakin gibi görünse de Türkler, yurtlarinda -Yugoslavya topraklarinda- yasamlarina can güvenliginden yoksun bir sekilde devam etmektedir. Balkan'i mesken tutmus çetecilerin katliam ve tecavüzleri de giderek Türkler üzerine yogunlasmaktadir. Bu nedenle tek bir çikar yol kalir onlar için: Balkan'a çikmak. Balkan'a çikamayan kadini, yaslisi, çocugu için ise göç etmek. Ama tek bir sartla: Bir gün mutlaka ama mutlaka geri dönmek sartiyla... (...) Biraz sonra müftü bu iskenceye artik dayanamayarak aniden çömeldi ve dizlerinin üstünde yürümeye basladi. Bu da olmayinca canini disine takarak kendini tepsinin disina atti. Goril Ipan tabancasini çekerek kostu. Ama Miyasiç ondan daha önce davranarak meydana atildi. Neye ugradigini sasiran Ipan'in ensesine iki el ates etti...