Ekofobiyi Aşmak_{Doğa Eğitiminde Kalbin Yeri}

David Sobel, , ögretmenlere ve ebeveynlere çocuklarin dogal yatkinliklarina hitap eden çevre egitimi stratejileri sunmaktadir. Kitabin anlasilir bir sekilde ortaya koydugu gibi; çocuk gelisiminin farkli asamalari dikkate alindigi taktirde, farkli yas gruplarindaki çocuklarin algisal becerilerini ve psikolojik ihtiyaçlarini göz önünde tutan, uygun çevre aktiviteleri ve erisilebilir ekolojik kavramlar bulunabilir. Buradaki püf nokta, dünyanin içinde bulundugu sikintilarin yükünü çocuklarin omuzlarina bindirmeden önce, onlarin kendi evlerinin civarindaki doga ile yakin bir iliski kurmasina izin vermektir. Çocuklar fiziksel ve duygusal olarak doga ve "çevre" ile aralarinda bir bag hissettikten sonra olgulari arastirma ihtiyacini zaten kendiliginden hissedecek ve hem geçmis nesillerin biraktigi yaralari sarmayi, hem de gelecek için uygulanabilir, sürdürülebilir pratikler ve politikalar gelistirmeyi görev edineceklerdir.(Tanitim Bülteninden)