Eleştirel Barış Çalışmaları

Uluslararası İlişkiler disiplininin bir alt alanı olarak ortaya çıktığı
1950'lerden günümüze kadar Barış ve Çatışma Çalışmalarının temel
araştırma konularının başında çatışma yaşamış bölgelerde, devletlerde ve
toplumlarda barışın yeniden tesis edilmesiyle çatışma sonrası yeniden
yapılanma süreçleri gelmektedir. Dünyanın dört bir yanında gerçekleşen
çatışmalara yönelik uluslararası toplumun tüm müdahalelerine rağmen,
çatışmaların büyük bir kısmında kısa bir süre içerisinde çatışan taraflar
tekrar çatışma eğilimine dönmektedir. Bunun altında yatan dinamikler
incelendiğinde, özellikle uluslararası toplumun müdahalelerinin
yereldeki dinamikleri göz ardı ederek, daha ziyade demokrasi, insan
hakları, hukukun üstünlüğü, serbest piyasa ekonomisi vb. prensipleri
önceleyen “liberal barış” anlayışıyla yürütüldüğü ve bundan kaynaklı
sorunların tarafları tekrar çatışmaya döndürdüğü eleştirisi dikkat
çekmektedir. Bu çerçevede, devlet merkezli ve tepeden inmeci
geleneksel yaklaşıma eleştiri olarak, literatürde yerel aktörlerin
önceliklerinin dikkate alınarak barışı sahiplenmesi, resmi devlet
temsilcileri dışında kadınlar, gençler, diaspora grupları gibi farklı
aktörlerin de süreçlere dahil edilmesi ve aşağıdan yukarıya doğru bir
sürecin işletilmesi gibi konular zaman içinde önem kazandığı
görülmektedir.
Bu kitabın amacı, geleneksel bakış açısının hâkim olduğu Türkiye'deki
barış ve çatışma çözümü literatürüne eleştirel bir katkı sağlamaktır.