Fesat

Her kuşağın gençleri yaşlanıyor bir gün, ama "gençlik" hiçbir zaman yaşlanmıyor. Babalar ve oğullar, anneler ve kızlar birbirlerini pek beğenmeseler de, taraflar, "kendilerinin" ve "herkesin" gençliğin yaşamıştır. "Ber de yirmi yaşında oldum, yirmili yaşların hayatın en güzel çağı olduğunu ileri sürenlerin alnını karışlarım" diye yazan Paul Nizan'ın "Fesat"ından daha kavrayıcı bir gençlik romanı okuyunca, bütün kahramanlarının adını çevrenizdeki insanların adlarıyla kolayca değiştirebilirsiniz. "Fesat" işte bu ölçüde evrensel boyutlu roman. Gençler pek ender sözünü etseler de, sözünü etmekten utansalar da, ölümü herkesten fazla ve sabırla düşünürler ve canları istediği zaman, kendi sınıflarının sıcak bağrına kolayca dönme şansına sahip olan bazı delikanlılar, kendi kişisel bunalımlarının çözümünü 'Devrim'in gerekçesi yapabilirler.
(Arka Kapak)