Gezgin

Çaglar önce bir kral yasardi ve bilge bir kraldi o. Ve tebasi için yasalar yapmak istiyordu. Bin farkli asiretten bin bilge adami baskentine çagirip yasa yapmalarini istedi.Ve hepsi olup bitti.Ama bir parsömen üzerine yazili bin yasa kralin önüne getirilip de onlari okudugu zaman, yüregi kan agladi; çünkü kralliginda bin çesit suç oldugunu bilmiyordu.Ardindan katibini çagirdi ve dudaklarinda bir gülümseyis, yasalari kendi yazardi. Ve bu yasalar yalnizca yedi taneydi. Ve bin bilge onu öfke içinde tekedip, yazdiklari bin yasayla herbiri kendi asiretine döndü. Ve her asiret bilge adamlarinin yasasini izledi.Bu nedenleir ki günümüzde dahi bin yasa vardir.Bu, büyük bir ülke, ama bin yasayi çigneyen kain ve erkeklerle dolu bin hapishanesi vardir. Bu, gerçekten de büyük bir ülke, ama halki bin yasa yapicinin ve bir tek bilge kralin torunlaridir."'Bin yil önce Lübnan' in yamaçlarindan birinde iki filozof karsilasti ve biri öbürüne dedi, 'Nereye gidiyorsun?' Ve öbürü yanitladi. 'Bu tepelerin ardinda bulundugunu bildigim sonsuz gençlik çesmesini ariyorum. Çesmenin günese yöneldigini söyleyen bazi yazilar buldum. Ya sen, ne ariyorsun?'Ilk adam yanitladi, 'Ben ölümün gizemini ariyorum.' Ondan sonra iki filozof da digerini kendi ilminden yoksun oldugunu söyleyerek tartismaya, birbirlerini tinsel körlükle suçlamaya koyuldular.... Bir yabanci yanlarina yaklasti ve dedi, 'Efendiler; sanirim ikiniz de gerçekte ayni felsefe okuluna baglisiniz ve ayni seyden sözediyorsunuz yalniz farkli sözcükler kullaniyorsunuz...'