Gramsci Çağı Felsefe, Hegemonya, Marksizm_{Felsefe-Hegemonya-Marksizm}

Thomas'in Gramsci'si, içinde bulundugumuz ve Gramsci'nin yasadigi dönemle kimi benzerlikler gösteren bu iktisadi ve jeopolitik krizler çaginda tam da ihtiyaç duydugumuz türden bir eserdir. Hapishane Defterleri'ni ve Gramsci hakkindaki literatürü elestirel bir bakisla didik didik eden Thomas, devrimci Marksizmi yeniden insa etme çabasina katki sunmak amaciyla, salt akademik yorumla yetinmeyip Gramsci'yi çagdas radikal düsünceyle etkin bir diyaloga sokmaktadir.-Alex CallinicosGramsci'yi “yasayan bir klasik”, moderniteyi anlamak açisindan vazgeçilmez bir yazar olarak sunan bu kitabin kapsami, zenginligi ve özgünlügü göz önüne alindiginda, onun Gramsci incelemelerinde bir kilometre tasi olusturacagindan ve siyaset kurami/siyaset felsefesi tartismalarina önemli bir katki sunacagindan eminim.-Stathis KouvelakisGramsci üzerine bugüne dek yazilmis en kapsamli ve en aydinlatici felsefi çalisma olarak nitelenen Gramsci Çagi, bu büyük devrimciden bize miras kalan bir dizi karmasik konuyu –hegemonyanin isleyisi ve boyutlari, siyasi eylemin rolü ve dogasi, teori ile pratik ve sivil toplum ile devlet arasindaki iliskiler– yeni ve heyecan verici bir içgörüyle degerlendiriyor. Hapishane Defterleri'nin son derece titiz bir analizi olan elinizdeki çalisma, özellikle L. Althusser ile P. Anderson'un Gramsci yorumlarini bütünüyle alt üst ediyor, Gramsci'nin eserini salt onlarin merceginden okumamizi artik imkânsiz kiliyor. Marksizmin halen yasamakta oldugumuz “Gramsci Çagi”nda Gramsci'nin zorunlu olarak yarim kalmis projesini üstlenme çagrisinda bulunuyor. Isçi sinifi hareketine organik olarak bagli entelektüel pratiklerin degerlemeye tabi tutulmasi, yeni bir entelektüel düzenin örgütlenmesi, demokratik pedagoji pratiklerinin yayilmasi ve çogalmaya elverisli örgütsel yapilarin insa edilmesi, kisacasi felsefeyi kavramanin tüm biçimini tepeden tirnaga yenileyen bir praksis felsefesinin gelistirilmesi projesidir bu. Dünyaya iliskin alternatif bir kavrayisi yayginlastirmak, felsefeyi yeniden kurma yeterligine sahip bir baska felsefe pratiginin yolunu açmak, kapitalist sömürü ve tahakküm iliskilerine karsi bir hareket insa etme mücadelesinde acil ve somut bir siyasi görev olarak önümüzde duruyor. Gramsci'yi çagcil, güncel ve geçerli kilan da bu görevdir.