İm

“Yalnızlığımın diğer ortaklarının yaşamlarını adım adım izlemek için adımlarım yolla buluşuyor. İlginç olan şu ki yalnızlığın da kendince bir yalnızlığı var. Yalnızlık zaten tek başına koca dünyayı kapladığı için bu adı almış olsa gerek. Her dilde, her dinde yalnız olanlar dünyanın kaderine hükmediyorlar. Adına şiirler, şarkılar yazılan yalnızlık olmasaydı onca sanatçı aç kalmaz mıydı? Birçok tekil ölüme sebep yalnızlık bu koca caddede yürüyen binlerce insanın arasında benim de yalnızlığımla birlikte yürüyüşüm gibi. Sessizce, birbirimize hiçbir şey sormadan, yargılamadan, neden yanımda olduğuna dair bir herhangi bir ön yargı gütmeden, gözlerine bakmadan… Bu caddede binlerce, bu ülkede milyonlarca, bu dünyada milyarlarca kopyası olan yalnızlık… Kendine ait bir ses tonu olan ve bazen bu sesi bir şarkının nağmeleri arasında işittiğimiz vazgeçilmez ömür yoldaşımız…”

Avjin'in kalabalıklar içinde yaşam mücadelesi veren bir kadın. Hayatına giren Nazif, devam eden yaşam döngüsünde yeni pencereler açsa da, Avjin'in yalnızlığa olan tutkusu mu, yoksa yalnızlıktan kaçma öyküsü mü? Bütün bu paradoksun içinde bir kadının direnişi, kabullenişi, başkaldırısı..