İşgal Kadınları_{Emperyalist Feminizmle Uyanış Arasında}

"Bir mumu söndürdügümüzde isigi nereye gitmektedir?"Kadin sorunsali hakkinda söyleyecek çok sözü var Yildiz Ramazanoglu'nun. Ne ki, konuyu cinsiyetli olmayan bir insanlik ve vicdan düzlemine tasimanin daha insafli olacagindan yana.Ise; Avrupali düsünürlere atifla, 3. milenyumda dünya insaninin temel kriter yitimini tespit ederek basliyor: "Su anda en kaygi verici olan sey; bütün tarihimiz boyunca toplumsal çikarlar da dâhil olmak üzere her seyin üzerinde bir sey oldugu -din, millet, devlet, toplumsal mücadele, sinif çatismasi, siniflarin/sömürgelerin özgürlesmesi- düsüncesiyle yasadik. Her zaman için 'iyi'nin ve 'kötü'nün bir tanimi, toplumsala hükme¬den bir ölçüt vardi. Bu ortadan kalkti."Ramazanoglu hem edebî hem metodolojik üslubuyla, iki arada sikismis ama kurtarilmaya karsi koyan kadinlarin sesini tasiyor satirlara. Türkiye ve dünyanin kamusal alanlarindan, sokak aralarindan, ev odalarindan, yadsidigimiz ve kaniksadigimiz durumlari, zaman zaman grafiti sertligiyle göz önüne koyuyor. Bunu yaparken modernlesme ve gelenek arasindaki duvar çatlaklarini sivayip örtmeye girismiyor."Modern yaklasimlar, ayiklanamayan kimi geleneksel tortulan yerinden etti, evet, din adina ortaya konan adaletsizlikleri teshir etti, çok da iyi oldu böylesi, fakat züccaciye dükkânina giren bir fil misali iyi, dogru ve güzel olani da alip götürdü."