Islıklı Yalanlar

Şırraakk... Beynimi ellerimle şamarlarken çıkan ses bu... Duşun altındayım; ama attığım tokadın etkisindeyim hâlâ. Kendimi, üzerimden dökülen köpüklerin oynaşmalarına bırakarak sıkıntımı dağıtmaya, yıkanmaya çalışmam bir kaçış ama bu bir başkasına yakalanışla noktalanıyor.

Ellerimin temasıyla ürperen bedenim sarsılırken, ilik suyun pembeleştirdiği memelerime, kadınlığıma yakalanıyorum. Sevilmek, okşanmak istiyor genç, sağlıklı bedenim. İsteklerimden utanıp közden yanmış gibi ellerimi çekerken acıyla gülümsüyorum. 'İnsan kendinin hırsızı olabilir mi?'

İkircikliyim. Karnımda gezdirdiğim parmaklarım, doğum çatlaklarına değiyor. Kadınsı girinti çıkıntılarda gezinirken, köpükler eziliyor, beyaz gözenekler oluşuyor. Eskiden kafama taktığım çatlaklarımla son zamanlarda barışmış, analığım, utkum, sevincim diye benimsemişim onları. Bedenimden utanmamayı öğrenen çok olduğundan artık kendimi seviyorum.

Tokadı unutmuş, yıkanmayı sürdürüyorum. Saçlarımı ovuşturan parmaklarım, temizlenmenin yanı sıra masajın verdiği rahatlamayı getiriyor. ' Oh!' Su damlaları, kısacık kirpiklerimde... Göz kapaklarımda tutuyorum becerikli ellerimi, bekletiyorum uzun süre. Duygularım, karanlık dehlizlere sokulmuş; huzursuz ama. Kendimden korkuyorum.