Kabahat İşlemek - Doğruyu Söylemek_{İtirafın Adalet Kurumundaki İşlevi}

Kabahat İşlemek - Doğruyu Söylemek, Michel Foucault'nun özel bir davetle gittiği Louvain Üniversitesi'nde 1981 yılında verdiği seminerlerin metninden oluşuyor. Seminerler; başlangıcından gu¨nu¨mu¨ze kadar olan su¨rede ceza pratikleri çerçevesinde, hakikat söylemi ile yargılama arasındaki bağın ve ilişkinin bir biçimi olarak itirafın tarihçesinin eskizini çiziyor.
M. Foucault, ilk iki seminerde Antik Yunan'ın hukuk-öncesi dönemini ele alıyor. İlk seminerde mu¨cadele ve doğru kabul edilen ile adil kabul edilen arasındaki ilişkiyi gu¨ndeme getirirken ikinci seminerde ise muktedirin bilgisini ve hakikat arayışını gu¨ndeme taşıyor. Sonraki iki seminer, M. Foucault'nun “itiraf, gu¨nah çıkarma ve soruşturma” sorunuyla ilişkilendirdiği Orta Çağ ve Hristiyanlığa odaklanıyor. Modern ve çağdaş dönemi ele alan son iki seminer ise “itiraf, muayene ve uzmanlığa dair sorunlar” etrafında şekilleniyor.
Seminerler boyunca, “doğru söylemenin veya doğru sözu¨n, siyasi ve kurumsal etnolojisi” denebilecek bir perspektif benimsenmiştir. M. Foucault burada, herhangi bir önermenin doğru veya yanlış kabul edilmesi için yerine getirmesi gereken koşulların tespit edilmesini değil, hakikat oyunları ile iktidar oyunları arasındaki ilişkinin analizini yapmaktadır; hakikat bir silah olarak, söylem ise bir polemik ve stratejik veriler ku¨mesi olarak göru¨lmektedir.
Seminerlerde yu¨ru¨tu¨len soruşturmanın alanı iki soru ile tarif edilebilir. İlk soru: Suç ve suçluya ilişkin olarak, hakikat sorusu hangi pratikler aracılığıyla şekillenir? İkinci soru: Kendisini suçlayacak bir şey söyleyemek u¨zere olan kişi kendisi hakkında nasıl doğruyu söyler? Bu sorular suç ve suçlunun ötesinde, doğru ve yanlış oyununa yeni bir nesneyi dâhil ederler, ki bu da kişinin kendisiyle olan ilişkisidir.