Kanıta Dayalı Kalp Yetersizliği (Ciltli)_{Konjestif ve Düşük Debi Sendromları - Görüşler, Deneyimler ve Pratik Uygulamalar}

2010 yılında yayınlanmış Kalp yetersizliği kitabımdan bugüne kadar geçen 10 yılda hastalığın başta elektriksel ve son yıllarda ise özellikle sistolik KY'nin ‘ayaktan' farmakolojik tedavisinde çok önemli değişikler meydana gelmiştir. Bu gelişmeler 2016- 2021 yıllarında yayınlanmış ağırlıklı olarak yeni ilaçlar, özbakım, korunma stratejileri ve çok yeni evrensel KY tanımını kapsayan ilgili kılavuzlar, durum raporları ve uzman uzlaşı karar yolu raporlarında vurgulanmıştır.

Ancak kitabımızın Ana teması bu hastalığın ayaktan tedavi ve takibinde klinisyenler için hasta başı "Teşhisten–Tedaviye gerekli modern pratik bilgileri (Akut Dörtlü Tedavi gibi)” sağlamaktır.

Ek olarak, hastalığın başlıca kompleks zorlukları, standart tedaviye dirençli konjestif ve düşük debi sendromları ve yoğun dekonjesyon tedavilerin komplikasyonları, özellikle hastane mortalite, yatış süresi ve non-kardiyak komorbidleri tetikleyen, karşılaşılan engellerin atlatılmasına katkı sağlayacak ve çoğu ilgili kanıta dayalı kılavuzlarda bahsedilmeyen veya olmayan, genellikle kişiye özel bu durumların hastanede uyguladığımız kendi tedavi yaklaşımları ve stratejilerine (ozmotik, hipertonik, ultrafiltrasyon ve zorlama sıvı tedavileri gibi) dayanan uzman görüş ve yorumlarımız ilgili literatür ile tartışılarak sunulmuştur.

Kitapta, klinisyenlerin gelişmiş tanısal yöntemlere düşkünlüğünden bugün gözardı ettiği veya zaman kaybı atfederek ihmal ettiği, hasta daha sahada iken (en gerekli olduğu yerde!) pek hatırlanmayan, çoğu klinisyenin doğrudan bilgi becerisine dayanan pratik fizik muayene teknikleri ve bilgilerine de geniş olarak değinilmiştir.

Yaklaşık 4 yılımızı alan bu kitabın yazımında beni teşvik eden, destekleyen başta Prof. Dr. Hüsniye Yüksel'e ve 2015- 2021 klinik ve kalp yetersizliği polikliniğinde (kuruluşu 2002) birlikte çalıştığım Kardiyoloji ve İç Hastalıkları ABD'ları asistanları, stajyer- öğrenci tıp doktorları ve başhemşire Gülistan Karagöze teşekkür ederim.

Prof. Dr. Rasim Enar