Kusursuz Nihilist_{Politik Bir Düşünür Olarak Nietzsche'ye Giriş}

Kendi sözüyle kendini yara bere içinde birakan, bir mürsit gibi konusmasina ragmen hiçbir mürit istemeyen, kendisine inanmaya yeltenenleri horgörerek uzaklastiran bir düsünürle hesaplasmak zordur. Tüm degerlerin tepetaklak yuvarlanip çöktügü bir çagda yeni Tanri taklitleri icat etmeye koyulan "hinç insani"na, ugrunda ateslerden geçtigi büyük ögretilerin kendisinin yeni köleliginin müjdesi oldugunu acimasiz bir kahkahayla bildiren bir felsefeciye sempati duymak zordur. Cesaretin insanin tarih-öncesinde kaldigini bildirerek, iki bin yildir yaratilmis tüm degerlerin nihilist ve ödlek dürtülerden türedigini haykiran ve yasanilasi tek hayatin "kahramanca" ve bunun da "kahramanlara yarasir" oldugunu savunan birini, Nietzsche'yi, "deli" ve "fasist" diye damgalamak ise kolaydir.Keith Ansell-Pearson, "Kusursuz Nihilist" adli kitabinda, Nietzsche'yi yikarak, bozarak yeniden okumayi deniyor. Üstelik Nietzsche'nin horgördügü "felsefe hocasi" edalarindan uzak durmaya gayret ederek yapiyor bunu. "Güç istemi"nden "ebedi dönüs"e, "üstinsan"dan "hinç" ahlakina dek Nietzsche'nin felsefesinin temel kavramlarini tartisirken, politik düsüncesinin önemli katmanlarini ayristiriyor. Zamaninda, milliyetçiligin kültür-karsiti hastaligin en tipik yarisi oldugunu düsünen, tüm irkçi politikalari reddeden, Yahudi düsmani Alman politikacilara veryansin eden bir kisinin fasist düsünceye dahil edilmesinin barindirdigi riyayi büyük bir açiklikla sergiliyor. Nietzsche'nin liberalizm ve sosyalizmi, büyük bir dekadansin yek digerini aratmayan birer degiskesi olarak görmesinin gerekçelerini tartismaya açiyor. Rorty ve Connolly örneklerinde, çagdas liberal ve radikal düsüncelerin Nietzsche'yi sahiplenme çabalarindaki sorunlari deserken, kadin düsmani bilinen bir filozofta Irigaray ve Cixous gibi feministlerin ne bulduklarini arastiriyor. Kisacasi, "evet ve hayirin ötesinde" okumaya çalisiyor Nietzsche'yi. Ve bu okuma esnasinda, dünyanin döndügünü bir kez daha hissediyoruz, tipki onun tarif ettigi gibi: "Yeni gürültüler yaratanlarin degil, yeni degerler yaratanlarin etrafinda döner dünya; ama sessizce döner." Çukurda debelenmenin çikarttigi gürültüden biktiysaniz, okuyani gülmek zorunda birakan bir filozofun politik düsüncesinin ne menem bir sey olabilecegini merak ediyorsaniz, Nietzsche'ye yarasir bir çalisma üretmis olan Ansell-Pearson sizi eli bos çevirmeyecektir, emin olunuz.