Labirent Ay Işığı

Günler günleri kovalarken, kalem kağıda koşamıyor. Onca saat yutuluyor günlerin arasından, tek satır edemiyor kalem kağıda. Hasret kalıyor kelimeler cümlelere, karışmak istiyor satırlara. Lakin toplayamıyor yazar, onca kelimeyi bir araya. Nasıl toplasın ki, rüyası sizlere uçuyor ve O bu durumdan endişeli! Biri dürtecek de rüya buhar olacak diye! Daha düne kadar içindeydi 'Sonsuzluğun' tüm kargaşası ve O tek başına inandı 'Beşin Büyüsüne.'

Devir değişiyor, kaleme alınan sonsuzluk; okuyucuların yürklerine dokunmaya gidiyor. Bundan böyle "Labirent"i okuyan okuyucuları da inanacak Beşin büyüsüne.

Labirent, okuyucuya sunulan ilk kitap, yazarın hayalini kucakladığı ilk kitabı; Labirent ilklerin kitabı ve Labirent "Sonsuzluğun Kitabı."