Londra İdamları_{18. yy'da Suç ve Sivil Toplum}

"Bu kitap, suç ile ücret biçimi arasindaki iliskiyle ilgilidir" der Linebaugh. Kapitalizmin yükselisini ve emekle sermaye arasindaki mübadele iliskisinin kurulusunu, emegin "ortak olan"dan mülksüzlestirilmesinin tarihi üzerinden okur. Emek gücünün yeniden üretiminin belirleyici unsuru olan cadi avlari, çitlemelerin dogurdugu aylaklarin ve serserilerin kapatilmasi ve 18. yy.'da ücret biçimini dönüstüren idamlar, "isçi sinifinin olusumu"nun zora dayali tarihini anlatir. Linebaugh'un yogunlastigi 18. yy. sinif mücadelesinin "merkezinde," kapitalizmden önceki ücret biçimlerinin yasa disi ilan edilerek suç sayilmasi ve ölçüsü emek zaman olan ücret biçiminin kurulusu vardir. Ücretin parasallastirilmasina ve bunu düzenleyen özel mülkiyet hukukuna meydan okuyan kadinlar ve erkekler daragaçlarina gönderilir. Emek zamana dayali ücretin reddi "suç," cezasi ise "idam"dir. Idamlara karsi direnisinde emegin, hayati için verdigi savas, özgürlügü için verdigi savasla ayni seydir ve bu savasta tek silahi kendi emeginin kudretidir. Kapatilmaktan ve ücretin boyundurugundan firar ederken, o yine emeginin ustaligina, elbirligine dayali yaraticiligina ve özgürlük tutkusuna güvenir. Ücretli emek olmayi ya da ücret karsiligi çalismayi reddettigimiz için daragaçlarinda belki yine de öldük. Peki bugün ücret karsiliginda her gün, her an isyerlerinde kendimizden vazgeçerken ve pervaneler misali paranin isigina kosup ömrümüzü tüketirken gerçekten yasiyor sayilir miyiz?...(Tanitim Bülteninden)