Marmid

Bir düşünce kayması, gözlerinizle bakamadıklarınızı, biriktirdiklerinizle tüketen bir heyelan... İçinizdeki kaynağın debisi bir azalıp bir artıyor. Sonsuzluğa geçişin bu ilk halkasında, o göz kamaştıran ışık cümbüşünde kayboluşunuzu anımsıyorsunuz, o kadar.

Kendinize geldiğinizde, avuçlarınızda bir sürü renk, bir sürü insan... Bir sürü maskeyle sobeleşirken, soluklarınıza konan yeni korkulara dalıp yaşamınızın en kutsanmış irkilmesiyle doğruluyorsunuz.