Mum Işığı / Nasreddin Hoca Fıkraları-5

Fatih Sultan Mehmet'in Cem Sultan isminde bir oglu vardi. Cem Sultan, bilgili, görgülü bir gençti. Siire, sanata, kültüre merakliydi. Yasadigi devrin zenginligini gelecege aktarmak istedi. Ebülhayr isimli bir âlimi çagirdi. Ona köy köy gezmesini ve halktan masallar, hikâyeler dinlemesini söyledi. Ebülhayr, dinledigi hikâyeleri yazacakti. Böylece yillar sonra yasayan kisiler, o zamanin dil zenginligini okuyabileceklerdi. Ebülhayr, yedi sene boyunca her yeri gezdi. Notlar aldi. Nineleri, dedeleri dinleyip masallar yazdi. Sonunda Saltukname isimli bir eser olustu. Ebülhayr, Anadolu'yu gezerken Aksehir'e de ugradi. Orada herkes birbirine Nasreddin Hoca'dan bahsediyordu. Bu komik, eglenceli, bilgili, zeki, hazircevap adami merak etti. Herkese sordu. Herkesten dinledi. Nasreddin Hoca, zamaninin en büyük egitimini almis âlim bir kisiydi. Halka daima dogruyu söylerdi. Bunu yaparken kullandigi komik dil onun en önemli özelligiydi. Bu yüzden herkes onu çok seviyordu. Ebülhayr, bu komik bilgini Saltukname'sinde anlatti. Fikralari dilden dile yayilan Nasreddin Hoca, 13. yüzyilda yasamisti. Söyledigi sözler, insanliga isik tutmustu. Nasreddin Hoca'nin fikralari bugün dünyanin pek çok ülkesinde anlatilmaktadir. Onu bize anlatan Ebülhayr'a da, Nasreddin Hoca'ya da büyük bir saygi duyuyoruz.