Müstakbel

Son gelişindi bu ve sadece senin bildiğin… Benimse, O bakıştan sonra öğrendiğim… Benim terk edilişim başlamıştı. Bir haziran cumartesisiydi gittiğinde. Gidiyorum bile dememiştin, Ve ben son bakışından bilmiştim gidişini… Gittin… On beş yaz önce ilk gördüğümde seni bıçağın sırtındaydın,sen gittin ya şimdi bıçağın sırtındayım bugün; sen gibi… Bir defa kahkahanı duyamadım, bir defa huzurla bakamadım, bir defa göğsünde yatamadım, bir defa uzattığım elimi tutamadın, bu sonbaharda yanında kalamadım ya; ona yanarım… Mavi Kederlerimin Prensi!