Odun Kesmek - Modern Klasikler_{Bir Öfke}

“... Sonunda ben onlara tasra mesenleri unvanini verdim, neredeyse bir karnaval nisani gibi; benim bu aci sakami ciddiye almislardi. Esasli yolculuklar yapip bu esasli yolculuklarda her açidan kendilerini düzeltebileceklerden, akla gelebilecek en esasli yolculuklari yapabilecek paralari da varken, zamanlarini ve dolayisiyla onlara yillarin, o birinci sinif denen seyi kopya etmek ile, aristokrat olma istegi ile geçirdiler. Aristokrat kopyacilari olarak, kuskusuz iyilesmek istemedikleri için, hiçbir seyin onlari iyilestiremeyecegi aristokratlik kaçikliklari içinde mahvoldular, diye düsündüm.“
Odun Kesmek, yasanmis zamanlar arasindaki gelgitlerle bir hesaplasmanin agir gerçekliginde anlatimin derinliklerine çekici bir davet.
Thomas Bernhard, kendisinin tüm halleriyle bas döndürücü bir saydamlikla yüzlesirken, Viyana sanat çevrelerinin ikiyüzlülük ve yapaylikla örülü dünyasinin üzerine bir dostunun intiharinin açiga çikardigi öfkeyle gidiyor.
Thomas Bernhard, “rahatsiz“ varolusunun ötesindeki düzlüklerin genisliginde bir açiklik.
(Arka Kapak)