Öğretmenim Hasan Ali Yücel

Cumhuriyet dönemi aydinlanmaciligina ivme kazandiran, egitimi kendisinden önceki birikimi degerlendirerek, Kurtulus Savasi'ni sürdürme anlayisiyla dizgelestiren bir mavi destan, Hasan Âli Yücel...Ikinci Dünya Savasi'nin yokluklari, sikintilari içinde, bir egitim seferberligi sürdürülmektedir. Bes yüz binden çok insan silah altindadir. Demir, çimento bulmak olanaksizdir. Ama bos topraklara çadir kurarak ise baslayan köy çocuklari, karanliklari isiga kavusturmaktadir...Basaran, iste bu benzersiz dönemi ve dönemin mimari olan o güzel gözlü, tok sesli ögretmeninin sesini solugunu bugüne tasiyor ...'Çocuklar;Bu aksam insanlara, bu ölümlü mahlûklara verilebilen sifatlarin en iyisini bana verdiniz, bana baba dediniz. Sizleri bütün gün ve gece, basinizda müdürünüz, ögretmeniniz, köylü baba ve kardeslerinizle beraber birbirine yapismis bir varlik olarak gördüm ...... Bu halinizi, bu candan karismayi görüp de insanin sevinçle gözü yasarmamak kabil mi? Bir arkadasiniz, 'Bu baslar, Atatürk'ün çocuklarinin baslari' dedi. Bu baslar, Atatürk'ün Türk köylüsüne bas olmak için istikbale yadigâr ettigi baslardir.Türk milletinin yarinlari sizin yakacaginiz isiklarla aydinlanacak'