Ortaçağ'da Avrupa'da Alevi Hareketi Katharlar_{Ortaçağ'da Avrupa'da Alevi Hareketi}

Katharlar hem “gerçek Hiristiyan biziz” diyorlar hem de kiliseye gitmiyor ve ibadetlerini evlerde gerçeklestiriyorlardi. Bu insanlarin ruhban siniflari da digerlerinden farkliydi; Insani Kamilleri, Erenleri vardi ve onlarin izlerinden gidiyorlardi. Kendilerine yol gösteren insanlari “dede” diye çagiriyorlardi. Albigenler'de kadin ve erkekler esitti ve her iki cins beraber ibadet ediyor ve kadinlar ermis olabiliyorlar, yani ruhban sinifi içinde yer aliyorlardi. Yin bu insanlar Isa'nin çarmiga gerilisine ve yeniden dirilise inanmiyorlar bakire dogum ve tanrinin oglu inanislarina deger vermiyorlardi.Katharlar'daki farkliliklar bunlarla da bitmiyordu: Katolikler ve Ortodokslar'dan farkli olarak cemaat Ermisler, müminler ve dinleyiciler olarak 3 ana bölümden olusuyor, ermislerle siradan inananlar kiyafet ya da yasantilari ile birbirinden ayrilamiyordu. Dine giris bir törenle oluyor ve buna el verme anlamina gelen Conselementum adi veriliyordu. ortak mülkiyeti bir erdem olarak gören bu insanlar dogunun bilgece geleneklerini Bati'ya tasimislardi.Katharlar'in Fransa ve diger Avrupa ülkelerine dogudan geldikleri biliniyordu. Ancak bu insanlarin kim olduklari kalin bir sis duvariyla örülmüs ve tarihin karanliklarinda unutulmaya terk edilmisti. Oysa Albigenler'in bugün karanlik gibi görünen kökleri onlarin yasadiklari çagda apaçik biliniyordu. Bu insanlari kurumsal iktidarlarina karsi bir tehdit olarak gören ve ard arda toplanan Hiristiyan konsüllerinde -1160 yilinda Oxford'da 1162 yilinda Flanders'te 1167 yilinda Burgundu'da ve 1179 yilinda toplanan büyük konsilde- Katharlar'in Divrigi kökenli sapkinlarin ardillari ve uzantilari olduklari vurgulandi ve lanetlendiler.Hiristiyan teolojisi içerisinde sapkin (Heretik) olarak görülen bu insanlarin bugün Islam cografyasinda “asil Müslümanlar biziz” diyerek yasayan insanlarla olan iliskisi disaridan koyayca görülemeyecek bir sirlar örtüsü altindadir. Bilmedikler sey Islam egemenligi altinda yasamaya mecbur kaldiklarinda “asil Müslümanlar biziz”deyip sudan sebeplerle camiye gitmeyenler, oruç tutmayanlar, namaz kilmayanlar, hacci reddedenler, geçmiste ayni cografyada Hiristiyan mezalimi ile kusatildiklarinda “gerçek Hiristiyanlar bizleriz “deyip, kiliseye gitmemisler, vaftiz olmamislar, haça tapmamislar, Hz. Isa'nin ve Hz. Meryem'in kutsalliklarini reddetmislerdir.Aslinda bu insanlar ne geçmislerinde Hiristiyan oldular ne de Islam ikliminde yasamaya basladiklarinda Müslümanligi seçtiler. Onlar sadece kendilerine yönelen ölümcül tehlikeleri savusturmak için gelistirdikleri güvenlik söylemlerini hâkim dini rüzgârlara göre yeniden düzenlediler. Onlar geçmislerinde ne kadar Hiristiyan oldularsa bugün de o kadar Müslümandirlar.