Osmanlı - Rus Savaşları_{Kırım - Baklanlar - 93 Harbi ve Sarıkamış / Rusların Gözünden 240 Yıl Kıran Kırana}

Gerek I. Aleksandr ve gerekse I. Nikolay, Avrupa devletleriyle yapilacak herhangi bir anlasmanin, herhangi bir minnettarligin Avrupali yöneticileri Rusya'yi sevmeye zorlamayacagini anlayamamislardi. Rusya, eski ve yeni dünyanin güçlü ülkelerinin nazarinda daima bir çiban basiydi ve öyle kalacakti. XIX. Yüzyilda Rusya'yi asiri monarsist ve reaksiyoner, XX. Yüzyilda ise asiri sosyalist ve devrimci olmakla suçlamislardi.Günümüzde Gorbaçov ve Yeltsin'e kadar gelip geçen tüm Rusya yöneticilerinin kusuru, ülke ve dünya tarihini iyi bilmemeleri, tarihten gerekli dersi almayi denememis olmalaridir. Öbür türlü Rusya'nin zaten huzursuz olan komsulariyla girecegi herhangi bir sinir çatismasinin büyük devletlerin müdahalesini kaçinilmaz kilacagini ve kendisini zaferin meyvelerini toplamaktan mahrum edecegini anlarlardi. 1828-29, 1853-55, 1877-78'de Rus-Osmanli savaslarinda ve 1979-1989 yillarinda Afganistan'da böyle olmustu. Rusya, ancak birileriyle koalisyon halinde savasa girdiginde zaferler elde edebilirdi. (1700-1721 kuzey savasi; 1941-1945 kurtulus savasi.) Rusya için en uygun firsat Avrupa ülkelerinin kendi aralarinda savasa tutustuklari dönemlerde çikmis ve onun herhangi bir engellemeyle karsilasmadan komsulariyla savasa girmesi imkani dogmustur.Avrupa'daki istikrar, Rusya için felakettir.Ince Kapak: