Robinson Crusoe Cuma - 6_{Domelya ve Yalarin Aşkı}

Her şeye dair hasret çekmek
Onlar için Nefes alıp vermek kadar sıradan
Ve kaderlerinin en kabullenilmiş
En alışılmış parçası idi...
Geçmişe dair özledikleri ne varsa
Onlarda olmayan Oralarda olamayan
Ulaşamadıklarına Of çeke çeke
Hasret çekmekti onlarınki...
Hele ki bir kadın teni Ulaşılmazların en büyüğü Hayallerin ve rüyaların en tatlısı idi... Bir gün En olmayacak şey olup da
Huyu huyuna, suyu suyuna
İki dilber beliriverince yanlarında Akıllar da uçuvermişti bastan
Daha en başından... Hele bir de Yasak aşkın engelleri asılıp da
Tenleri tenlerine deyebilseydi Hadi ıslatalım bunu diyerek
Neşeyle Kadeh tokuşturmak isterlerdi Zaferlerini kutlayan
İki komutan gibi...
Ama ıslatmak için Islanmak da gerekiyordu bazen... Varlık içinde yokluk çekercesine
Burunlarının dibindeki vuslata Yine erememenin hasretiyle...
G.Yurt