Sahne Gericisi'nden Bir Vaaz Bir Diyalog_{Sahne Geri(ci)si'nden}

Kimi defa, insanin eserini kayda geçirme çabasi, ölümsüzlük arzusuyla ilgili görünür. Bunun için çikar sahneye, baslar sarkilarini söylemeye. Ya da etkileyici bir nutuk çekebilir yahut yillar sonra 'muhtesem' dedirtecek bir tablo için gezdirir firçasini tuval üstünde. Faniligi mukadder olan insanin ‘var etme' ve ‘var olma' hevesinin bir ürünü olabilir eser verme çabasi. Bazen de yapip ettikleri ve ya yapip edemedikleri, ‘inandigi ve tutkun oldugu' bir anlam bütünü belge düsürmeye kiskirtir adami. Yasadigi zamana ve mekana dair iyi niyetli bir paylasma istegi. Taniklik edebilmeye dair mütevazi bir çaba. Ya da bir sokak arasi mescide yolumuz düsüp dinledigimiz ‘vaaz'larin ruhumuzda uyandirabilecegi küçük kipirtilara bir özenti. Sahneden çok, sahne gerisinden bilinen bir ezgi üzerine sohbet etmek gibi…