Seyyah

“Aşk, gül gibidir evlat. Kimisi hep dikeni tutar, gülü görmez ve eli kanar bırakır. Kimisi gülü görür, dikeni battığında bırakır kaçar. Evlat, gül; çiçeği ve dikeniyle beraber güldür unutma. Bu işin kanunu budur. Gülün dikeni batar; bu, gülün kötülüğünün değil, aksine senin tutmaya devam edip etmemen, sevginin ne kadar olduğunun kanıtıdır. Unutma, gülün dikeni olmasa herkes koparmak ister. Bu aslında onun savunmasıdır. Gülü koparmayı değil, dikeni ile kabullenmeyi ve gülü yaşat evlat. Sen çok iyi birisin ve Elif kızımla bir ömür mutlu olursunuz inşallah. Bana tatmadığım evlat duygusunu bu dünyada tattırdın. Allah senden bin kere razı olsun. Sana son görüşmemizde yaşatacaklarım için şimdiden özür diliyorum. Beni affet.”

Seni çok seven Seyyah…