Spinoza ve Siyaset

Étienne Balibar,1980'li yillarin baslarinda ögrencilerine verdigi derslerden hareketle yazdigi bu kitapta Spinoza felsefesinin yakin bir okumasini yaparak, 'antropolojik sorun ve siyasi sorun' arasindaki iliskiselligi Spinozaci felsefe sisteminin özgünlügünde ortaya koyuyor. Matheron, Deleuze ve Althusser'in açtigi yoldan Marx'tan ögrenilenlerle Freud'tan ögrenilenler arasindaki uçurum üzerine köprüler kurma? imknina dair bir çabanin ürünü olan Spinoza ve Siyaset, burjuva özlü bir siyaset anlasiyisinin reddi olarak, ontolojiyi içeren bir politik felsefenin, Spinoza sisteminin damarlarinda gezdigini ispatliyor. ?Beni yazmaya iten sebepleri açiklayacagim. Bu sebeplerin ilki dinin, dogal ve insani güçlerin çildirtici korkusu ve kiliselerin çikarci dogmatizmi nedeniyle batil itikada dönüserek bozulmasidir. Açik ya da gizli savas ile kitlelerin tutkularinin iktidar sahipleri tarafindan yönlendirilmesi bundan kaynaklanir. Spinoza felsefe yapma conatus'unu (çabasini) böyle açiklar. Ve bu çaba onun yönetilen kitlelerin pasifligini reddedip, üretken ve kurucu bir iktidarin politik bedeni olan çokluga götürür. Onun, siyaseti bireysel taleplere indirgeyen basta Hobbes ve Rousseau olmak üzere 'toplumsal sözlesmeciler'le kendi arasina koydugu mesafe buradan gelir. Spinoza kendi döneminin diliyle, on yedinci yüzyildaki siyaset düzleminin ve iktidar iliskilerinin içinden yazdi. Eger gelecek tahakkümcü iktidarlarin degil özgürlügün gücünün gelecegi olacaksa, on yedinci yüzyildaki bu bilge adamin söyleyecegi çok sey var.(Tanitim Bülteninden)