Tanrıyla Kavgalı Adam_{Jose Saramogo'da Tanrı,Din ve İnsan}

Saramago, ülkemizde yeni kesfedilmis bir isim olarak dikkat çekmektedir. Felsefe ve edebiyat dünyasinin ilgisine mazhar olmayi fazlasiyla hak etmis bir isim olarak degerlendirdigimiz Saramago, varligini anlamlandirma çabasi içerisinde olan, anlam arayisina cevap bulabilme umuduyla Kitab-i Mukaddes'i didik didik eden, aradigi cevaplari orada bulamayinca kendisini "su katilmamis bir ateist" olarak tanimlayan bir filozoftur.Nobel ödüllü bir edebiyatçi olan Saramago'nun edebiyatçi kimligi daha çok ön plana çikartilmis olsa da, esasinda onun filozof nitelemesine çok uygun bir isim oldugu anlasilmaktadir. Onun, felsefi düsünce kapsaminda degerlendirilebilecek fikirlerini ortaya koyarken edebiyati bir imkân olarak gördügü anlasilmaktadir. Bu çerçevede o, felsefi görüslerini felsefenin soyut ve kuru diline inat, somut ve anlasilir bir üslupla ortaya koymus bir düsünürdür. Öyle ki Saramago, her edebi-felsefi eserde oldugu gibi, yogun bir soyut teorik düsünceden ziyade, teorinin pratik yansimalarini da hesaba katan bir düsünce sistematigi gelistirmistir.Bu çalismada, Saramago'nun edebi eserlerinin içerdigi kadim felsefi problemlerin tespiti ve yorumlanmasi amaçlanmistir. Çalisma boyunca tespit ettigimiz felsefi tavir, karsimiza Tanri'yi ve insani bütün yönleriyle ele almis bir filozofu çikarmis durumdadir. Böylelikle Kafka, Sartre, Camus gibi edebiyatçi filozoflara bir yenisinin daha eklenmis oldugunu söylememiz mümkündür.