Tene Dokunmak_{Karacaoğlan Şiirinde Erotizm}

Ozanin yasadigi 17. yüzyilin (yaklasik olarak 1606-1679) söz sanatlarinin egemen oldugu, feodal - göçebe yasaminda dile getirilmesi - kabul görmesi Anadolu insaninin açik görüslülügünü ve cinselligi tabulastirmamasini göstermesi açisindan ilginçtir. Karacaoglan siirlerinin ana izlegi doga ve asktir. Kimi siirlerinde görülen, ayrilik, gurbet ölüm gibi temalarda duygu ve düsüncelerini açik, anlasilir ve sade bir Türkçe ile söze - siire dönüstürürken, düsü bile gerçege evirerek anlamlandirmistir. Yasama sevinci iyi, güzel ve çekici olanla renklenmis, yücelmistir. Erotizm ile pornografi arasindaki tehlikeli sinirda Karacaoglan, toplumun duyarliliklarini gözardi etmeden, cinsellige doganin sundugu güzelliklerle yaklasirken; turuncu, seftaliyi, agaci, dali birer özel simge olarak sunmus, çapkinlik göz kirpislariyla, ismarlarla taçlandirmistir.(Tanitim Bülteninden)