Umuda Kelepçe Vuruldu

Baba sevgisine muhtaç olan bir insanın yarasını kimse iyileştiremez... Yağmurun yağmasından bile korkan bir adamın umutları saklı gökyüzünde. Hayatın acımasızca çaldıklarını geri kazanmaya çalışan bir adamın umudu var avuçlarında. Zifiri karanlık gecelerde ansızın uyanışların soğukluğu varken bedenimde, ruhumun bile ağır geldiği bu boşlukta muhtacım sana dediğim her an, yarım kalmışlığın acısı vuruyor yüreğime. Kendime on yıl sonra not: verdiğin sözü sakın unutma... “fani dünyada yarım kalıp, ahir zamanda buluşmak üzere söz verenlere”