Uygar Barbarlık_{Bir Postmodern Eleştiri Teorisi}

*20. yy sonuyla milenyumun sonunun kesistigi içinde bulundugumuz zaman diliminde, uygar dünya olarak adlandirilan olguyu nasi algilayabiliriz? *Uygarligin zirvesinde miyiz, yoksa çagdas barbarligi mi yasiyoruz? *Modernlik'i çagdas bir barbarlik olarak adlandirmak mümkün mü? Olusturmaya çalistigim bu yeni teorik yaklasim, insanin uygarlik tarafindan evcillestirilemeyecegi varsayiminda bulunan bir tür elestiri teorisidir. Bu yaklasim, kökenleri Platon'a kadar geri götürülebilecek, görünürde çözümlenemez gibi duran, insanin erdemi nasil ögretebilecegi ya da iyi bir toplum olusturmada nasil basari saglayabilecegi sorununu gündeme getirmektedir. Bu çalismanin amaci bu soruya bir cevap bulmak degil; fakat barbarlik sorununu yeni bir yaklasimla ele almaktir. Burada ileri sürülecek argümanin tezat içeren dogasina ragmen, bu yaklasimi ciddeye almak isteyen 22. yy'in ana hatlarina öyle bir göz atmali ya da düzenli bir sekilde CNN izlemelidir. Bu yüzyil, Nazizmden Komünizme ve sözde Demokrasiye kadar, siyasal spektrumun her iki ucuna mensup yaklasimlarca desteklenen yüce "rasyonel" amaçlar ugruna hayatlarini veren kurbanlarin kanlariyla yogrulmus bir yüzyildir.Son Çözüm'den,Glug'a, Hirosima'ya, Körfez Savasi'na eski Yugoslavya'daki vahsi savas örneklerine ve simdilerde Ikinci Körfez Savasi'na bakildiginda sosyal bilimciler, artik daha ne kadar, insanligin giderek barbarliktan uzaklastigini söyleyebilir. Ikincisi, rasyonalitenin alternatifi olarak merhameti teklif ediyorum. Sayet rasyonalite toplumlari birarada tutma noktasinda yetersiz kaliyorsa, toplumsal düzenin empatinin ve merhametin diger türevlerinin daha güçlü yaplarina bagli olabilecegini ileri sürüyorum.