Varlık Tutulması: Sartre Tiyatrosunda Varlık ve Hiçlik_{Jean-Paul Sartre Tiyatrosunda Varlık ve Hiçlik}

Istanbul'un asude samtlerinden birinde küçük bir park. Iki haftadir her gün parka gelen, ayni agacin altinda durup ayni yöne bakarak sigara üstüne sigara yakan beyaz elbiseli bir adam...Ve ansizin, güpegündüz patlayan, beyaz elbiseyi kirmiziya boyayan silahlar...Cinayetin pek çok tanigi var; Sakizci Kör, Ayyas Patyus, Cem Beyoglu, Seker Atifet Hanim, Feride Hanimteyze, emekli mali müsavir Saygin Bey, Gicik Gencer, Prof. Berhiya Sultaneli, tarihçi Yavuz Bey, ögrenci Beyit ve o gün hiç degilse güzel bir gün geçirmek için parka gelen digerleri...Ama sonra hepsi unutusa terk edecek olayi. Cem ile Gencer hariç. Cem bir tünelde geriye dogru kosuyordu o sirada, ayrinti pesinde. Benzemez bir tünelde avare dolasan Gencer ise hep unutmaya içiyor. Sadece onlar merak ediyor vurulan kisinin hikâyesini. Onlara katilan Asli ve Berrak ile birlikte Beyaz Elbiseli Adamin kim oldugunu kesfetmeye çalisirken bir uçurumdan asagi baktiklarini fark ediyorlar. Dip, egildikçe uzaklasacak onlardan ve an gelecek, durduklari yerin onlarinkini de içine alan daha derin bir uçurumun bir basamagi oldugunu anlayacaklar. Her biri kendi basamaginda kendi içine de bakacak artik. Orada eskilere uzanan ortak bir tarihe rastlayacaklar:Çok, çok eskidendi...Ve soru, Beyaz Elbiseli Adamin cehenneminden dile gelecek: Hayatta daha avutucu ne vardir dostluktan baska?Ince Kapak: