Yaprak Fırtınası_{1982 Nobel Edebiyat Ödülü}

1955 yilinda yayimlanan Yaprak Firtinasi, Latin Amerika edebiyatinda “büyülü gerçekçilik” diye anilan akimin ustasi Gabriel García Márquez'in ilk önemli yapiti. Bu uzun öykünün vurgulanmasi gereken bir özelligi de, Márquez'in yalnizca Yüzyillik Yalnizlik degil, daha sonraki yapitlarinin da arka planini olusturan düssel Macondo kasabasinin ilk kez bu kitapta ortaya çikmis olmasi.Dev bir muz sirketinin sömürüsünden artakalan çürümüslük kokusunun kol gezdigi bu kasabada yapilmamasi gereken bir cenaze töreninin öyküsü anlatiliyor. Tüm kasaba halkinin nefret ettigi garip bir doktor ölmüs, yasli bir emekli albay da, sirf ona vermis oldugu bir sözü yerine getirmek için halkin karsi koymasina ragmen yaninda kizi ve torunuyla birlikte onu defnetme çabasina düsmüstür. Tipki Sophokles'in hosgörüye dayali bir ortak yasami ve birey haklarini savundugu, bir direnis örnegi gösteren ölümsüz tragedyasi Antigone'de oldugu gibi. Cenazenin hazirlik asamasi ve Macondo'nun çeyrek yüzyillik masalsi öyküsü, yarim saatlik bir süre içinde ve geriye dönüslerle, bu üç kisinin farkli görüs açilarindan anlatilmakta. Olaganüstü düs gücünün ürünü olan bu kitap, mucizeler yaratabilecegini çok iyi bilen bir yazarin usta isi yalin anlatimiyla sunulmus bir basyapit.